Η παράσταση είναι προϊόν συνεργασίας των φοιτητών του μεταπτυχιακού προγράμματος από το τμήμα Κινηματογράφου, Τηλεόρασης και Σκηνογραφίας της σχολής Τεχνών, Σχεδίου και Αρχιτεκτονικής του πανεπιστημίου Aalto (Aalto ARTS) με φοιτητές από την Ακαδημία Θεάτρου (TeaK) και την Ακαδημία Sibelius (SibA) του πανεπιστημίου Τεχνών τουΕλσίνκι.
Διάρκεια: 1,5 ώρες
Σημείωμα Σκηνοθέτη
«|Γεννηθήκαμε εδώ, ζούμε εδώ
Σκοπεύω να μείνω
μέχρι να κλείσω τα μάτια»
Κάρμεν Χιμένεθ
Η εξουσία έχει να κάνει με μάχες… έχει να κάνει με την τραγωδία του ανθρώπου από τα αρχαία χρόνια. Με την ειρωνεία του ατόμου απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία. Από την αρχή της πόλεως έως σήμερα, έχει αλλάξει κάτι; μάθαμε τίποτα; … το μόνο πράγμα που ίσως γνωρίζουμε, είναι ότι ο αγώνας συνεχίζεται.
Με την παράσταση d_i_s_P_L_A_C_E_d, θα προσεγγίσουμε τη σκηνή ως έναν καθρέφτη, όπου κοιτάζουμε τον εαυτό μας, με την ίδια αβεβαιότητα προς το μέλλον, όπως παρουσιάζεται και από τους κλασικούς.
Όλες οι απαντήσεις είναι ανοιχτές, όπως η ίδια η τραγωδία. Για τον λόγο αυτό υπάρχει το θέατρο, ακριβώς γι ‘αυτό. Για να ερωτήσουμε εμάς τους ίδιους ως άτομα μέσα από την κοινωνική πράξη.
Το d_i_s_P_L_A_C_E_d είναι ένα διεπιστημονικό θεατρικό έργο, σε σενάριο και σκηνοθεσία της Maria Escobar και του Juanfra Rodríguez, με θέμα τον εξευγενισμό και τον αστικό εκτοπισμό, δημιουργώντας μια γέφυρα μεταξύ των σύγχρονων αστικών μελετών και της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Η παράσταση συνδυάζει σύγχρονες σκηνικές γλώσσες: τη δραματουργία του Γιώργου Ροδοσθένους (Ηνωμένο Βασίλειο), αποσπάσματα από το αρχαίο δράμα, μαρτυρίες αστικού εκτοπισμού από την έρευνα πεδίου του Michael Janoschka και της Γεωργίας Αλεξανδρή, τη σωματική έκφραση ως θεατρική γλώσσα και τις φυσικές ιδιότητες των ηθοποιών, τη ζωντανή μουσική, και την οπτικοακουστική παραγωγή του Rouven Rech (Γερμανία). Τέλος, την ομάδα ηθοποιών που απαρτίζεται από έναν Ισπανό και επτά ‘Έλληνες ηθοποιούς.
Με αυτόν τον τρόπο, η παράσταση αντιμετωπίζει θέματα τόσο επαναλαμβανόμενα στην αρχαία ελληνική τραγωδία και ταυτόχρονα τόσο διαδεδομένα σήμερα, όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, η αίσθηση του ανήκειν και ο εκτοπισμός.