Athens 2018 - Tragedy 2.0

Η παράσταση είναι προϊόν συνεργασίας των φοιτητών του μεταπτυχιακού προγράμματος από το τμήμα Κινηματογράφου, Τηλεόρασης και Σκηνογραφίας της σχολής Τεχνών, Σχεδίου και Αρχιτεκτονικής του πανεπιστημίου Aalto (Aalto ARTS) με φοιτητές από την Ακαδημία Θεάτρου (TeaK) και την Ακαδημία Sibelius (SibA) του πανεπιστημίου Τεχνών τουΕλσίνκι.

Διάρκεια: 1,5 ώρες

  • Χαιρετισμός της Γενικής Γραμματέως Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού

     
    Για δεύτερη χρονιά, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, υλοποιεί το ερευνητικό – καλλιτεχνικό πρόγραμμα «Αρχαίο Δράμα: Διεπιστημονικές και Δια-καλλιτεχνικές Προσεγγίσεις», επιχειρώντας φέτος μια μεθοδική και συστηματική συνάντηση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας με τα ψηφιακά μέσα και εργαλεία υπό τον τίτλο “Tragedy 2.0”.
    Θεωρώντας τα θεατρικά έργα των κλασσικών από νέες, φρέσκιες και ενίοτε προκλητικές θέσεις, αυτή τη χρονιά, το Ίδρυμα αρθρώνει το λόγο του χρησιμοποιώντας ψηφιακά όργανα, ηλεκτρονικά πολυμέσα και εφαρμογές πληροφορικής. Προσπαθεί δηλαδή, σε ένα σαφώς ορισμένο θεσμικό, επιστημονικό αλλά και καλλιτεχνικό πλαίσιο να συνδυάσει, να συμπλέξει και να συνδέσει τις αρχαίες τραγωδίες με την εικονική πραγματικότητα του κυβερνοχώρου των ημερών μας.
    Η επιτυχία του τελικού εξαγόμενου προϊόντος είναι αμφίβολη, το ρίσκο είναι υπαρκτό, το στοίχημα είναι αμφίρροπο και γι’ αυτό ακριβώς η πρόκληση είναι μεγάλη. Σε κάθε περίπτωση όμως μια πύλη θα έχει ανοίξει· θα έχει θεμελιωθεί ένας ακόμη τρόπος αξιολόγησης, αξιοποίησης και χρήσης των λειτουργιών των κλασικών κειμένων που δεν είχαμε ως τώρα φανταστεί. Και μπορεί τελικά, όπως και στα στεγνά μαθηματικά των υπολογιστών, η διπλή άρνηση να συστήσει την ασφαλέστερη κατάφαση.
    Η αλήθεια είναι ότι θαυμάζουμε την ευρηματικότητα και την τόλμη του Ιδρύματος που εξελίσσεται γοργά σε σημείο αναφοράς των πρωτοποριακών και πειραματικών αναγνώσεων της αρχαίας δραματουργίας, ενώ συνάμα δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε το σεβασμό μας στην άοκνη εργατικότητα, τη συγκρότηση και τη σοβαρότητα των συνεργατών και του προσωπικού του.
    Ευχόμαστε καλή επιτυχία στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία και μια γόνιμη συνέχεια στην ενεργητικότητα και τις αναζητήσεις του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, που έχουμε συνηθίσει πια να μας εκπλήσσει ευχάριστα με τις αντισυμβατικές και «παράδοξες» ιδέες του.
     
    Δρ, Μαρία Ανδρεαδάκη – Βλαζάκη
    Γενική Γραμματέας
    Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
  • Χαιρετισμός Γ. Διευθ./Αντιπροέδρου Δ.Σ. MCF

    Καλωσόρισμα
     
    της Γεν. Διευθύντριας / Αντιπροέδρου ΔΣ Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης
     
    Le Dieu est Mort. Η διάσημη φράση του Lacan γίνεται ο τίτλος του πρώτου επεισοδίου της παράστασης που η Medea Electronique παρουσιάζει στη φετινή έκδοση του προγράμματος «Αρχαίο Δράμα: Διεπιστημονικές και Δια-καλλιτεχνικές Προσεγγίσεις», στο πλαίσιο της Πράξης «Καθιέρωση και Προβολή Διεθνών Θεσμών Σύγχρονου Πολιτισμού στην Αττική».  Ενεργοποιώντας τον χρησμό που ο Ιουλιανός ο Παραβάτης έλαβε  από το Μαντείο των Δελφών: Πέστε του βασιλιά: γκρεμίστηκαν οι πλουμιστές αυλές εχάθη, δεν έχει ο Φοίβος πια καλύβι, ούτε προφητικιά έχει δάφνη μήτε πηγή που να λαλά και το μελητικό νερό βουβάθη. 
     
    Οι παλιοί θεοί έχουν εξοριστεί. Ενώ οι νέοι τριγυρίζουν εδώ και εκεί, χωρίς έργο. Ο μύθος όμως λαχταράει και πάλι, να γίνει μύθος, λέξη, ζωή. Προς αυτή την κατεύθυνση, με εκλεκτούς συνεργάτες, διαμορφώνουμε το ερευνητικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα Tragedy 2.0, επιθυμώντας να προσεγγίσουμε την τέχνη ως δράμα, την τεχνολογία ως φάρμακον, τα όρια και τις συγκλίσεις, τις προοπτικές και τους περιορισμούς της συνάντησης της ποίησης με τα νέα μέσα. 
     
    Ο επιστημονικός λόγος και η πρωτοποριακή έρευνα του ArTeC – Labex Arts -H2H -με την πολυάριθμη αποστολή του- συνυπάρχουν με τους καλλιτεχνικούς πειραματισμούς της Medea Electronique και της Cie Sébastien Perrault, με δραστήριες εγχώριες ερευνητικές ομάδες στο Φόρουμ, καθώς και με τους εικαστικούς καλλιτέχνες  στην πολυμεσική έκθεση Prometheus 2.0.
     
    Μια παλιά-αλλά τόσο νέα-ερώτηση ανοίγει ξανά: Ο μύθος και η τεχνική. Το κατεπείγον της επιστροφής στις μεγάλες αφηγήσεις, μέσα από νέες μεθοδολογίες και νέες δραματουργίες. Παίρνουμε το ρίσκο. 
     
     
     
    Ξένια Καλδάρα