Η παράσταση είναι προϊόν συνεργασίας των φοιτητών του μεταπτυχιακού προγράμματος από το τμήμα Κινηματογράφου, Τηλεόρασης και Σκηνογραφίας της σχολής Τεχνών, Σχεδίου και Αρχιτεκτονικής του πανεπιστημίου Aalto (Aalto ARTS) με φοιτητές από την Ακαδημία Θεάτρου (TeaK) και την Ακαδημία Sibelius (SibA) του πανεπιστημίου Τεχνών τουΕλσίνκι.
Διάρκεια: 1,5 ώρες
Παράσταση
Ικέτιδες του Ευριπίδη
Σκηνοθετεί ο Δήμος Αβδελιώδης
Θεατρικές παραστάσεις, 12, 13, 14 Σεπτεμβρίου 2019, ώρα 21:00
Είσοδος: Ελεύθερη
«όπου μετράει η γνώμη του καθενός μας
αρκεί να εξυπηρετεί την ευημερία όλων…»
Ο Δήμος Αβδελιώδης μετέφρασε και σκηνοθέτησε τις Ικέτιδες του Ευριπίδη. Στη σκηνή τρεις ηθοποιοί και δύο μουσικοί ανέλαβαν την αφήγηση της δράσης. Η παράσταση στηρίχθηκε αποκλειστικά στην διαχείριση της εκφοράς του λόγου, ως πρωτογενούς φορέα του νοήματος. Ο γλύπτης και χαράκτης Αριστείδης Πατσόγλου δημιούργησε τον σκηνικό χώρο, τα γλυπτά και τα κοστούμια.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Δήμος Αβδελιώδης
Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Αριστείδης Πατσόγλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Βοσκοπούλου
Ηθοποιοί : Δανάη Ρούσσου, Άρτεμις Ματαφιά, Τζωρτζίνα Λιώση
Μουσικοί: Γιάννης Βιλλιώτης & Βασίλης Κολοβός
Παραγωγή: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2019
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Ο Ευριπίδης μ’αυτό του το έργο, θεμελιώνει με λογικά επιχειρήματα, την προτεραιότητα των ηθικών αξιών που συνάδει με το πνεύμα του Δημοκρατικού πολιτεύματος.
Η Δημοκρατία δημιουργήθηκε από τον Κλεισθένη, αμέσως μετά το τυραννικό καθεστώς του Πεισίστρατου. Ο προάγγελος αυτής της ριζικής πολιτειακής αλλαγής ήταν ο Σόλωνας, και εκείνος που την εξέλιξε σε ιδεώδες πολίτευμα, ο Περικλής.
Η Δημοκρατία εκτός από τα ίδια δικαιώματα, δίνει και την δυνατότητα σε κάθε πολίτη, ανεξάρτητα από την κοινωνική και οικονομική του κατάσταση, να αναλαμβάνει αξιοκρατικά κάθε αξίωμα της πόλης έως και το ανώτερο, αυτό του Στρατηγού, που του εμπιστεύονται όλοι τις ζωές τους.
Για να εκτιμήσουμε την μοναδικότητα αυτού του πολιτεύματος, θα αναφέρουμε το πνεύμα που κυριαρχεί στον Επιτάφιο λόγο του Περικλή, όπου ο ίδιος έχει την απόλυτη επίγνωση, ότι δεν υπάρχει πιο μεγάλη πίστη και πιο ισχυρή ενωτική δύναμη μέσα σε μια κοινωνία, εάν οι πολίτες της μπορούν να απολαμβάνουν κάθε μέρα την συνύπαρξή τους, μέσα από το ηθικό αυτό πλεονέκτημα της Ελευθερίας και της Βούλησης ως δημιουργικής δράσης για ευημερία και ψυχική πληρότητα των ανθρώπων.
Ο Ευριπίδης συμπληρώνει, διδάσκοντας με τις ΙΚΕΤΙΔΕΣ του, πως η ορθή λειτουργία του πολιτεύματος δεν είναι κάτι δεδομένο και αυτονόητο, αλλά είναι μια διαρκής, ακατάπαυστη και ενδελεχής υποστήριξη των απαράβατων πανανθρώπινων αξιών, από τους ίδιους τους πολιτικούς ηγέτες αλλά κι από τους πολίτες.
Η δύναμη του Λόγου και της Λογικής είναι το ακαταμάχητο όπλο του Ανθρώπου, που μπορεί να επαναχουρδίζει τους φίλους αλλά και να πείθει ακόμα κι αυτούς που θεωρούμε εχθρούς.