Βιογραφικά Εισηγητών Σεμιναρίου και Εργαστηριών

Michael Janoschka, Ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο του Leeds, συντονιστής του διεθνούς δικτύου Contested Cities

Ο Michael Janoschka είναι Ακαδημαϊκός Ερευνητής στη Σχολή Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου του Leeds  στη Μεγάλη Βρετανία, ερευνώντας κριτικά τους μετασχηματισμούς στην πόλη. Η έρευνά του επικεντρώνεται στα εξής: (α) Συγκριτικές προσεγγίσεις για τον “εξευγενισμό”, τον εκτοπισμό και την υφαρπαγή στη σύγχρονη πόλη, (β) τον κοινωνικό αποκλεισμό,  της χρηματηστικοποίηση της κατοικίας και τη διεκδίκηση του αστικού χώρου, (γ) τη μετανάστευση, την ιθαγένεια και το μετασχηματισμό των πολιτικών του τόπου στη μετα-κρίση περίοδο. Η έρευνά του  εστιάζει σει πόλεις της Λατινικής Αμερικής και της Νότιας Ευρώπης, με ιδιαίτερη έμφαση στη Μαδρίτη και την Αθήνα. Για περισσότερα από 15 χρόνια κάνει εκτενή έρευνα στη Λατινική Αμερική, ειδικά στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κόστα Ρίκα, τον Ισημερινό και το Μεξικό.

Καίτη (Αικατερίνη) Διαμαντάκου-Αγάθου, Aναπληρώτρια καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Το ερευνητικό και το εκπαιδευτικό έργο της, οι επιστημονικές δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις της εστιάζουν στο αρχαίο ελληνικό, τραγικό και κωμικό, θέατρο και την πρόσληψή του από τη νεότερη, ελληνική και παγκόσμια, δραματουργία και θεατρική πρακτική. Ιστοσελίδες: http://www.theatre.uoa.gr/didaktiko-dynamiko/melh-dep/kaith-diamantakoy.html και https://uoa.academia.edu/KaitiDiamantakou

Γεωργία Αλεξανδρή, Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια, Universidad Autónoma de Madrid

Η Γεωργία Αλεξανδρή είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης. Η έρευνά της εστιάζει στην υφαρπαγή του χώρου που στερεί από ανθρώπους από το δικαίωμά πρόσβασής  στην πόλη. Τα σημερινά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στις διαδικασίες  χρηματιστικοποίησης της κατοικίας, εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο το χρέος των νοικοκυριών μεταμορφώνεται σε  περισσότερο επενδυτικό μέσο.

Ευδοκία Δεληπέτρου, Θεατρολόγος, υποψήφια διδάκτωρ, τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «Σκηνικοί μηχανισμοί  της ταυτότητας. Οι εκφάνσεις της ελληνικότητας στη σκηνή: Το παράδειγμα  του Εθνικού Θεάτρου».

Η Ευδοκία Δεληπέτρου δραστηριοποιείται στη θεατρολογική έρευνα και  συμμετέχει σε παραστάσεις ως ερευνήτρια και δραματολόγος. Από το 2015  συνεργάζεται με την Ομάδα7 ενώ το 2017 συνέβαλε στη δράση «Συνέβη στην Ελλάδα» ως ερευνήτρια και δραματουργός για την παράσταση «Η Μεγάλη Ιδέα».  Από το 2017 επίσης είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού  Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος.

Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις και καλλιτεχνικές δράσεις, όπως : Η Μεγάλη Ιδέα – Συνέβη στην Ελλάδα (Εθνικό Θέατρο, Αθήνα, 2017)/Chronos / Topos  – (Out)topias, Περφόρμανς και υπαίθριος / δημόσιος  χώρος (Ομάδα7, Μουσείο Μπενάκη), Αθήνα, 2016/ Καζαντζάκη, Γαλάτεια, Ενώ το πλοίο ταξιδεύει (Ομάδα7, Ίδρυμα Μιχάλης  Κακογιάννης), Αθήνα, 2015/Μαυριτσάκης, Γιάννης, Το Τυφλό σημείο (Θεατρική ομάδα Π.Ε.ΣΥ.Θ.) Αθήνα, 2014/ Τολάκης, Αντώνης, Voiceless, 2011/ Διαφορές υπό κατασκευή (Θεατρική ομάδα Π.Ε.ΣΥ.Θ.) Αθήνα, 2011.

Επίσης, σε ερευνητικές δράσεις , όπως: Work in Progress Forum III / Annual Meeting 2017, Arc-Net, Λαύριο – Σούνιο/Ψηφιοποίηση και ανάδειξη του αρχείου του Εθνικού Θεάτρου, Ινστιτούτο  Επεξεργασίας του Λόγου – ΙΕΛ/Ε.Κ. “Αθηνά” / Εθνικό Θέατρο, Πρόγραμμα:  Κοινωνία της Πληροφορίας – Μέτρο 1.3 – Πρόσκληση 65, Αθήνα, 2007-2008/Θεατρικό Αναλόγιο 2005, «Το Νεοελληνικό Έργο και οι σκηνές που το  στήριξαν – Λούλα Αναγνωστάκη», Αθήνα, 2005

Paul Routledge, Καθηγητής στη Σχολή Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου του Leeds

Ο Paul Routledge είναι καθηγητής στη Σχολή Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου του Leeds. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την κριτική γεωπολιτική, την κλιματική αλλαγή, την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνία των πολιτών, το περιβάλλον και τα κοινωνικά κινήματα. Έχει μακροχρόνια ερευνητικά ενδιαφέροντα σχετικά με την ανάπτυξη, το περιβάλλον και τις πρακτικές των κοινωνικών κινημάτων στο Νότο, ιδιαίτερα στη Νότια Ασία και τη Νοτιοανατολική Ασία, και στο Βορρά. Συγκεκριμένα, η έρευνά του εστιάζει σε δύο βασικούς τομείς ενδιαφέροντος: στη χωρικότητα των κοινωνικών κινημάτων στο Νότο και το Βορρά και στις πρακτικές, πολιτικές και δεοντολογικές προκλήσεις του ακτιβισμού

Λεωνίδας Παπαδόπουλος, Διδάκτωρ του τμήματος Κλασικών Σπουδών του Kingʼs College University of London

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Σύγχρονου Θεάτρου Αθήνας Γιώργου Κιμούλη. Αριστούχος απόφοιτος του προπτυχιακού και μεταπτυχιακού προγράμματος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ του τμήματος Κλασικών Σπουδών του Kingʼs College University of London.  Αντικείμενο της έρευνας, η οποία πραγματοποιήθηκε με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, τα “Ταξίδια στη Θάλασσα στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία” και υπεύθυνη καθηγήτρια την Edith Hall. Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, ως ηθοποιός, με το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, τα ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και Κοζάνης καθώς και με τους σκηνοθέτες: Ρ. Στούρουα, Ν. Μιλιβόγιεβιτς, Σ. Ουνκόβσκι, Μ. Κακογιάννη, Κ. Καζάκο, Ν. Νικολάου, Π. Μιχαηλίδη, Ν. Κοντούρη. Έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη και έχει αναλάβει τη δραματουργική επεξεργασία σε παραστάσεις αρχαίου δράματος. Παράλληλα ασχολείται με τη διασκευή διηγημάτων για το θέατρο. Από το 2008 είναι μέλος της ελληνικής ερευνητικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης των Παραστάσεων του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Γέφυρα με την οποία έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Άθαφτοι Νεκροί, βασισμένη στο θεατρικό έργο του Irwin Shaw Θάψτε τους νεκρούς, Μικρασία, μια παράσταση μνήμης στις αλησμόνητες πατρίδες, το Χορεύοντας στην Ομίχλη της Amanda Wittington και τον Μικρό Έγιολφ του Ibsen. Σκηνοθέτησε επίσης το Τέλος του παιχνιδιούτου Σάμουελ Μπέκετ στο Θέατρο Τζένη Καρέζη με τον Κώστα Καζάκο και το Κοντραμπάσο του Ζίσκιντ στο Ιλίσια-Βολανάκης με τον Βασίλη Ευταξόπουλο. Την περίοδο 2016-17 σκηνοθέτησε το κουβανέζικο έργο La Cocinera τουEduado Machado ενώ συμμετείχε ως δραματολόγος στο Project Ιστορίας «Συνέβη στην Ελλάδα» (Βαλκανικοί Πόλεμοι-Μικρασία) που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου.

Nicholas Salazar Sutil, Ακαδημαϊκός Ερευνητής στον τομέα της Ψηφιακής Περφόρμανς , τμήμα Performance and Cultural Industries, Πανεπιστήμιο του Leeds (Μεγάλη Βρετανία)

O Nicholas Salazar Sutil είναι συγγραφέας, ερευνητής και καλλιτέχνης ψηφιακών μέσων από τη Χιλή. Το έργο του είναι διεπιστημονικό και επικεντρώνεται σε διάφορες περιοχές της κίνησης όπως: κίνηση και αναπαράσταση (γραφή, σημειογραφία, mathematizing movement), κίνηση και κοινωνικές δομές (κοινωνική χορογραφία, ψυχογεωγραφία, walk-talk), κίνηση ως οικο – πολιτισμική μορφή διαμεσολάβησης. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, δοκιμίων και έργων δημιουργικής γραφής. Είναι  Ακαδημαϊκός Ερευνητής στον τομέα της Ψηφιακής Περφόρμανς (Digital Performance) στο τμήμα Performance and Cultural Industries (Παραστατικές και Πολιτιστικές Βιομηχανίες) στο Πανεπιστήμιο του Leeds (Μεγάλη Βρετανία).

Left Hand Rotation , Kαλλιτεχνική Kολεκτίβα

Οι Left Hand Rotation είναι καλλιτεχνική κολεκτίβα η οποία από το 2005 παράγει έργα με κεντρικούς άξονες την παρέμβαση, την οικειοποίηση των χώρων, την οπτική καταγραφή και το βίντεο. Από το 2010 έχουν δημιουργήσει το έργο «Gentrification is not a name of a lady», το οποίο εστιάζει στα προβλήματα που σχετίζονται με τη διαδικασία “εξευγενισμού” των πόλεων.  Στην ανάπτυξη του έργου, χρησιμοποιούν μεθοδολογία που συνδυάζει πληροφορίες, καλλιτεχνική πρακτική και δράση, με αφετηρία την παρατήρηση και την ακαδημαϊκή μελέτη. Από τον Δεκέμβριο του 2010 έως τον Απρίλιο του 2017, το έργο παρουσιάστηκε με ελεύθερη είσοδο και ταξίδεψε με τη μορφή εργαστηρίου στις δώδεκα πόλεις που καταγράφονται παρακάτω με χρονολογική σειρά: Μπιλμπάο (Ισπανία), Χιχόν (Ισπανία), Σάο Πάολο (Βραζιλία), Μπραζίλια (Βραζιλία), Μαδρίτη (Ισπανία), Βαλένθια (Ισπανία), Λισαβόνα (Πορτογαλία), Μπογκοτά (Κολομβία), Πόλη του Μεξικού (Μεξικό) και Πόρτο (Πορτογαλία).

Rouven Rech

Ο Rouven Rech ασχολείται με το ντοκιμαντέρ. Από το 2001 σπούδασε ντοκιμαντέρ και αποφοίτησε ως σκηνοθέτης από τη σχολή κινηματογράφου Baden-Württemberg. Αφού έλαβε επιχορήγηση από το DAAD, σπούδασε στο Universidad del Cine του Μπουένος Άιρες για ένα χρόνο. Επιπλέον, το Landesstiftung Baden-Württemberg του επέτρεψε να συμμετάσχει στη Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου στην Κούβα για έξι μήνες, ενώ το  Heinz-Kühn-Stiftung NRW του χορήγησε τη δυνατότητα διαμονής στην Αιθιοπία για ερευνητικούς λόγους. Ως σκηνοθέτης, δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους στην εθνική οδό Trans-Kalahari για το τηλεοπτικό κανάλι SWR. Έχει κάνει πολλές ταινίες ντοκιμαντέρ για τη γερμανική δημόσια τηλεόραση και βιντεοσκοπήσεις  θεατρικών παραστάσεων ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Τα ντοκιμαντέρ του έχουν βραβευτεί σε διεθνή και εθνικά φεστιβάλ κινηματογράφου. Οι τελευταίες ταινίες του ήταν υποψήφιες για το Γερμανικό Βραβείο Κινηματογράφου και το Grimme-Preis (“No land’s song” και “Hoffenheim – Das Leben ist kein Heimspiel”).